Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Από πότε η Αλήθεια θεωρείται Αντίδραση;



Πότε σταματάνε την αναποτελεσματική προσπάθεια να σε τυφλώσουν;

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Βουλιάζοντας

Ειλικρινά βαρέθηκα, βαρέθηκα τις τόσες μαλακίες.
Αν δεν μπορείς να είσαι μαζί μου απλά μην το κάνεις, εντάξει; Βαρέθηκα να χαλάω εγώ την ψυχική μου ηρεμία μονίμως, βαρέθηκα να νιώθω ανασφαλής, να νιώθω πως είσαι σαν τον άνεμο που περνάει μέσα απ’ τα χέρια μου χωρίς να μπορώ να τον πιάσω… Βαρέθηκα να ‘μαι πεσμένη χωρίς λόγο και η ζωή να γλιστράει από δίπλα μου, να τρέχει μίλια μακριά και ‘γω να μην την κυνηγάω… βαρέθηκα. Βαρέθηκα όλα να είναι εναντίον μου και όλα δύσκολα. Πληρώνω για κάτι που δεν ξέρω καν τι είναι, γιατί..;
Δεν ξέρω πια τι να κάνω, πώς να σε κάνω να νιώθεις όμορφα. Δεν ξέρω καν αν εγώ νιώθω όμορφα, δεν ξέρω αν κουράστηκα. Πάντως οι μαλακίες με κούρασαν, αυτό είναι σίγουρο. Γιατί να κλείνομαι στον εαυτό μου, γιατί να λειτουργούμε με την τακτική των αντίποινων ο ένας στον άλλο; Γιατί να περνάνε έτσι αδιάφορα τα Σαββατοκύριακα, με τυπικές και αγέλαστες εξόδους, γιατί να συγκρατώ συνέχεια τον εαυτό μου και να μου λέω ‘όχι’ σε όλα; Να με χαιρετάνε οι ευκαιρίες και ‘γω να τις αποχαιρετάω… Να παραμελώ τις υποχρεώσεις μου, να ‘χω ξεχάσει πόσο δυνατά γελούσα πριν μερικά χρόνια. Όχι πως ευθύνεσαι εσύ γι αυτό, δεν σε κατηγορώ. Όλες οι καταστάσεις είναι σκατά και εγώ δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω αυτό. Αφήνω να παίρνουν άλλοι τα σκοινιά και να με κατευθύνουν όπου θέλουν, σαν μια ηλίθια μαριονέττα.

Από πότε έχω να νοιαστώ για τον εαυτό μου; Να κάτω κάτι που ευχαριστεί αποκλειστικά εμένα;

«Μην πιέσεις αυτούς. Μην πιέσεις τους άλλους. Μην τους πληγώσεις, πρόσεχε.»
Εμένα μια φορά ρε γαμώτο, δεν κοίταξα να μην με πληγώσω. Απλά να βολέψω τους άλλους, τους άλλους, τους άλλους…
«Αμοιβαίες υποχωρήσεις.»
Αμοιβαίες, ξέρεις τι σημαίνει αυτό. Δεν βλέπω κάποιον συμβιβασμό όμως. Εμένα βλέπω να καίγομαι μόνη μου, να με καταπνίγω. Πάλι.
Πρέπει να γίνω αυτή που ήμουν. Η χαρούμενη, η τρία πουλάκια κάθονταν, η καμένη.

Πνίγηκα.

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Κίνημα "Δεν Πληρώνω!"


Σήμερα γυρνώντας από ένα παραθαλάσσιο μέρος που πήγα για μια βουτιά (τελικά δεν μου βγήκε, αλλά δεν μας αφορά αυτό αυτή τη στιγμή:Ρ) στα δεύτερα(!) διόδια της Λάρισας που αναγκάζεσαι να περάσεις εκτός εαν ακολουθήσεις 549498609498 παράδρομους για να τα αποφύγεις, συναντήσαμε ορισμένους υποστηρικτές του κινήματος "Δεν Πληρώνω" που είναι υπέρ της κατάργησης των διοδίων. Φυσικά μας έδωσαν ένα φυλλάδιο και μας είπανε να περάσουμε ελεύθερα μιας και είχαν έρθει σε συνεργασία με τους εργαζόμενους των διοδίων και ήταν κλειστά.

"Δεν πληρώνουμε!" λοιπόν...
Από οικονομικά και πολιτική δεν ξέρω ούτε καταλαβαίνω πολλά - και ώρες ώρες ντρέπομαι γι αυτό- μα ενα το ξέρω σίγουρα. Γιατί τέτοιο χαράτσι στους εθνικούς μας δρόμους που υποτίθεται πως είναι ένα κοινωνικό αγαθό; Πως θα μπορέσει ο μέσος Έλληνας να ανασάνει αν έχει ΚΑΙ αυτό να το βγάλει από την τσέπη του; Είναι δυνατόν να δίνουμε 6,60 ευρώ συνολικά για να κάνουμε την διαδρομή Λάρισα-Τρίκαλα/Τρίκαλα-Λάρισα; Και καλά εμείς των Ι.Χ. που πάμε μιας στις τόσες... Τα φορτηγά που μετακινούνται συνεχώς λόγω επαγγέλματος και οι αγρότες εκείνων των περιοχών δεν είναι δυνατόν να δίνουν τέτοια ποσά καθημερινά. Όσο για τα φορτηγά, τα χρήματα είναι πολύ περισσότερα. Αυτοί οι άνθρωποι ούτε παραδρόμους μπορούν να ακολουθήσουν, ούτε τίποτα. Αναγκαστικά δίνουν και δίνουν καθημερινώς.
Το να μην πληρώσω τα διόδια, λοιπόν, είναι φοροδιαφυγή. Πράγματι, είναι. Μα είναι αυτός νόμιμος φόρος; Ξέρω πως δεν βοηθάει καθόλου την χώρα μας να ανακάμψει αν αποφεύγουμε να πληρώσουμε τους φόρους μας, μα ξαναρωτώ, είναι φόρος αυτός; 2,30 ευρώ για ποιο πράγμα; Για έργα που "θα" γίνουν, για δρόμους που γίνονται από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου στο αμάξι για την θάλασσα, τότε που είχα ρωτήσει πρώτη φορά τον πατέρα μου γιατί υπάρχουν τα διόδια. Αν όντως αξιοποιούνταν τα λεφτά μας, όλη η Ελλάδα θα ήταν μια ευθεία από άποψη οδικής μέχρι τώρα.
Δεν είναι πως ζητάω την κατάργηση των διοδίων, ας λειτουργήσουν εν ανάγκη. Οι εργαζόμενοί τους το ψωμάκι τους θέλουν να βγάλουν κι αυτοί, δεν φταίνε σε τίποτα να βρεθούν απ' την μια στιγμή στην άλλη στον δρόμο... Ας ρίξουν στην τελική οι "άνω" τις τιμές. Άκου 2,30 ευρώ. Το λέω και το ξαναλέω στον εαυτό μου μπας και το συνειδητοποιήσει.

Στρίβοντας στον δρόμο για Μεσάγγαλα, είδαμε πως τοποθετήθηκαν περιοριστικές μπάρες του ύψους των δύο μέτρων, ώστε να μην μπορούν να περνούν τα φορτηγά! Όποιοι τα τοποθέτησαν είναι "δολοφόνοι"! Αναρωτιέμαι πως δεν αντέδρασαν οι κάτοικοι των γύρω χωριών, ούτε ένα αγροτικό φορτωμένο με πράγματα θα μπορούσε να μεταφέρει όλο του το φορτίο με την μία... Αναγκαστικά θα έκανε 2-3 διαδρομές γεμίζοντας την καρότσα! Πόσο απαθείς μένουμε μπροστά στις εξελίξεις που τρέχουν εις βάρος μας. Μια φορά ρε γαμώτο να λειτουργούσαμε συλλογικά και γρήγορα...
Και δεν γουστάρω να δω κανένα σχόλιο του τύπου: "Ελλάδα είμαστε, τι περιμένεις!"
Με αυτά τα κεφάλια δεν κάνουμε τίποτα! Ελλάδα είμαστε ρε, ναι! Και είμαστε όπως σκατά είμαστε.
Εσύ τι κάνεις για να το αλλάξεις αυτό όμως;
Συνεχίζεις να πιπιλάς την καραμέλα του τίποτα δεν θα αλλάξει γιατί είμαστε παλιοκράτος;

Εγώ κινούμαι, εσύ τι κάνεις;