Ένας...ταξιτζής όλα τα μπορεί!

Θα απορείτε για την εικόνα βέβαια!Απλά η εικόνα του Ζορό για να δείτε πόσο τζέντλμαν είμαστε εμείς οι Έλληνες όταν οδηγούμε! Και όταν μιλάμε και.. στα όλα μας γενικά! :Ρ

Παρακολουθείστε Έλληνα ταξιτζή και θα καταλάβετε ακριβώς τι εννοώ.


Όλα ξεκινάνε μια όμορφη μέρα με ήλιο ντάλα-όχι και τόση ζέστη παρόλα αυτά-και εσύ πηγαίνεις ωραία και καλά(λεεέμε τώρα :Ρ) στο φροντιστήριό σου!Τελειώνεις το μάθημα -φιουυυ- και ξεκινάς κλασικά να γυρίσεις σπίτι περπατώντας.Αμ έλα που ο καιρός δεν συμφωνεί και ξεσπάει μια μπόρα! Έλα που εσύ σαν πολύ προνοητικό άτομο που είσαι άφησες την ομπρέλα σπίτι;
"Παιδί μου πάρε μια ομπρέλα μαζί σου καλού κακού."
"Άσε μας ρε μάνα! Δε βλέπεις τον ήλιο;Σύννεφα βλέπεις;Γιατί εγώ δεν βλέπω τίποτα!"
Έλα που είχε δίκιο; Όχι σοβαρά τώρα,το μητρικό ένστικτο αν και εκνευριστικό αρκετές φορές,άλλες τόσες πέφτει μέσα! Την επόμενη φορά άκουσε την μανούλα/παππούλη/μπαμπάκα/γιαγούλα σου! Έχουν αυτοί μια γρουσουζιά!Άλλο πράγμα. Ρωτήστε και μένα που ήμουν η άτυχη αυτή τη φορά! :Ρ
Έλα που το μπουφάν σου δεν έχει κουκούλα;
"Έτσι είναι η μόδα,δεν ξέρεις εσύ." Χρααατς! Πάει η κουκούλα! Γιοκ!
(όχι,όχι κουκούλα είχα,μην αρχίσετε τις ντομάτες :Ρ)
Έχεις 5ευρω πάνω σου,λες θα πάρω ένα ταξάκι με την άνεσή μου και ούτω καθεξής.Φτάνει και παραφτάνει μέχρι το σπίτι σου.Λαμπρά! Τρέχεις μέσα στη βροχή στην κοντινότερη πιάτσα.Άδεια.Λες "Ε,θα 'ναι απ' τη βροχή θα έπεσε δουλειά." και περιμένεις -κατά 99% πάλι μέσα στη βροχή.Στο 20 λεπτό η μία πνευμονία δώρο!-τον καλό και άγιο οδηγό ταξί που θα σε πάει σπιτάκι σου πριν βγάλεις κι άλλα λέπια.
Και ω, ναι! Βλέπεις το σηματάκι στην κορυφή και χαίρεσαι! Ταξί έφτασε!
Κόβει ταχύτητα τελευταία στιγμή με αποτέλεσμα να φρενάρει ακριβώς πάνω στη λακκούβα δίπλα από το πεζούλι χαρίζοντας σου άλλη μια ευκαιρία να βραχείς!Γιούπι!Αλλά γιατί να τον νοιάξει;Τα ειδικά εφέ είναι της μόδας.Το προσπερνάς αυτό.Χτυπάς ευγενικά το παράθυρο(οι ευγένειες μας μάραναν!) κατεβάζει σιγά σιγά -με το αυτόματο παρακαλώ -σύστημα το τζάμι, αλά Μπράντ Πίτ στο Oceans 11 και ρωτάς "Να περάσω;" Σε κοιτάει εξεταστικά από πάνω ως κάτω ,(εμ βέβαια λες να 'μαι κανά τεκνό και να μην το κατάλαβε; ) και σου απαντάει το πολύ πολύ ευγενικό "Ναι."
Τσακίζεσαι να μπεις μέσα μήπως γλιτώσεις καμιά στάλα και σου κάνει και παράπονο επειδή λέει γεμίζεις το κάθισμα νερά.Άσε μας ρε σκληρά εργαζόμενε! Λίγο έλειψε να μας άφηνες κ απέξω! Του λες επιτέλους την οδό.Ξεκινάει με τη φυσιολογική ,γι αυτόν ταχύτητα των 70χλμ-βουυυμ,βρουυμ :D -και κάνεις την προσευχή σου να μη διαλυθεί το αυτοκίνητο σε καμιά λακούβα ή στροφή.Ζώνες πίσω δεν υπάρχουν και τα τζάμια είναι φιμέ.Ε μα ναι,να μην μας βλέπουν τέτοια χάλια που χουμε! Μόνο εμείς να κόβουμε κίνηση από μέσα σαν πράκτορες του FBI.Καλά,δε το συζητώ τα φιμέ τζάμια είναι το ψώνιο κάθε ταξιτζή,το πολυπόθητο του όνειρο.Βάλε μου μαύρο τζάμι και πάρε μου την ψυχή ένα πράγμα!Άσε που δημιουργεί και έναν αέρα μυστηριού.Μωρέ και είχα μια φαγούρα για το αν ο ταξιτζής μέσα είναι ξανθός με γαλανά μάτια...Και έλεγα τι έχω -τι έχω και δεν κοιμάμαι τα βράδια!
Σε όλη τη διαδρομή σε κοιτάει με ύφος 100 καρδιναλίων από τον καθρέφτη και φυσικά κάνει πως εσύ τον κοιτάς εξεταστικά μάλιστα.Μουτζώνει όσους περιμένουν στο κόκκινο φανάρι και αν τύχει να τον πιάσει αυτόν αρχίζει τα μπινελίκια.Αν πάλι κάποιος μπροστά του σταματήσει σε φανάρι είναι μ@λ@κας και ο κύριος οδηγός μας έιναι σε ετοιμότητα!!! Χέρι σε απόσταση χιλιοστών από την κόρνα-το αγαπημένο άθλημα κάθε Ελληνάρα- και το πόδι πάνω από το γκάζι.Ούτε αεροπλάνο να είχες ρε μεγάλε! Ανάβει πράσινο περνάνε 2 δευτερόλεπτα και η κόρνα ξεκινάει τη δουλειά της!
"Άντε ρε μπιιιιιπ!Κουνήσου ρεεεε!Δέκα λεπτά πέρασαν ρε μπιιιπ!"
Ο καημένος ο οδηγός μπροστά να έχει ψαρώσει ,να πάει να ξεκινήσει και να του σβήνει η μηχανή! Τέτοια τύχη ο καημένος! Μέχρι να την βάλει μπρος ο ταξιτζής μας να έχει βρίσει αδερφούς/μητέρες/Χριστούς/στάνες και ό,τι άλλο έχει και δεν έχει!Να μην ξεχάσω το υπέροχο τσιγάρο που έφτιαξε επίσης την ατμόσφαιρα.Ούτε γκρέιπφρουτ να ήτανε! Όταν τελικά τα καταφέρνει ο μπροστινός και ξεκολλάτε από το φανάρι ανακτά την υπέροχη του ταχύτητα και πάλι.Όπα γκάζωσε τώρα-85χλμ!
Πλησιάζετε στην οδό που του είπες:
"Κοπελιά που είναι;"
"Δυο σπίτια μετά τον παιδότοπο."
"Αριθμός;"
Σου ρχεται να του πεις "μήπως να σου δώσω και ταυτότητα;"
"Θα το δείτε,δύο σπίτια ακριβώς μετά"
Μμμμ!Ο πληθυντικός μ'αρέσει! Έ ρε η καλή ανατροφή τι μας κάνει...
"Εδώ;"
"Εδώ"
"Πόσο είναι;"
"4 ευρώ."
Ανακατώνεις τσάντες και θήκες να βρεις το χαρτονόμισμα.Του το δίνεις.
Σου γυρνάει 90 λεπτά. "Συγγνώμη 4 ευρώ δεν είπατε;" "Μέχρι να τα βρεις πήγε 4.10"
Το προσπερνάμε κι αυτό!Και γω το καημένο που ήξερα πως η χρέωση πάει με τα χιλιόμετρα! :Ρ
Βγαίνεις από την πόρτα και σου λέει το κλασικό "Σιγά τις πόρτες!"
την χτυπάς επίτηδες πλέον και φεύγεις!

Επαγγελματίας ο τύπος! :Ρ
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις ,βεβαια.
Εγώ πάντως έπεσα πάνω στον κανόνα σήμερα!
Χωρίς παρεξήγηση για άπαντα ταξιτζή που διαβάζει αυτή την ανάρτηση,αλλά λυπάμαι μόνο που δεν κράτησα τον αριθμό κυλοφορίας!
Πεθαίνω για άλλη μία τέτοια εμπειρία!