Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

Το ταξίδι...

make gif

Πάντα ήθελα να έχω φτερά ή έστω να μπορώ να πετάξω... Το μεγαλύτερο όνειρο μου ίσως και το πιο ακατόρθωτο απ' όλα όσα ζητάω. Παράξενο; Κουλό; Μπορεί. Αλλά όνειρο.
Για μένα δεν υπάρχει μεγαλύτερο σύμβολο ελευθερίας από το να πετάς... Από μια πεταλούδα, που ανοίγει το πολύχρωμο κορμάκι της κόντρα στον άνεμο και προσπαθεί, παλεύει να ζήσει, ελεύθερη, να ξεφύγει, να πάει στο αγαπημένο της λουλούδι. Τι υπέροχο αίσθημα, πράγματι...

Κάποιοι πετάνε χαρούμενοι, λυτρωμένοι... Πετάνε γιατί πιστεύουνε στην δύναμη της αγάπης, στις δυνατότητες ενός απλού χαμόγελου, σε μια ακτίνα μέσα από την καταθλιπτική συννεφιά της γκρίζας πόλης, στο άγγιγμα ενός αγαπημένου φίλου... Αυτοί ναι, είναι οι πιο ελεύθεροι απ' όλους. Αγγίζουν τον "ουρανό", την κατάδικη τους ευτυχία. Ακόμα και όταν δεν μπορούν να δούνε το φως, συνεχίζουν να πετάνε ψάχνοντας, δακρύζοντας, μα πετάνε... Το μεγαλύτερο όπλο τους είναι και το να παίρνουν χαρά από τα απλά, τα καθημερινά... Μα ναι, χάνονται και αυτοί στην μελαγχολία τους, στην λύπη τους. Ώρες ώρες δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους. "Γιατί;" αναρωτιούνται, όλα είναι ένα τεράστιο ερωτηματικό, μια ματαιότητα. Πονάνε τα φτερά τους, λένε πως θα πέσουν πια, πως δεν θ' αντέξουν άλλο. Μα εκείνα δεν τους προδίδουν, πονάνε, πονάνε πολύ, ματώνουν... Kinda supehero stuff, right? Δεν είναι τίποτα παραπάνω από απλά ανθρωπάκια, τελίτσες μέσα στην υδρόγειο πια... Αλλά επιζούν, βγαίνουν, μόνοι τους από το μεγάλο λευκό τοίχο. Γιατί ο τοίχος είναι λευκός και τους πνίγει. Σαν μια μεγάλη ξερή έρημος με την άμμο της, πάει να τους πνίξει. Αλλά το όνειρο είναι πάντα εκεί και τους σώζει... Ναι, τις πιο πολλές φορές παγώνουν. Αν και οι ίδιοι θέλουν να αναλύουν τα πάντα, δεν αντέχουν τις γενικότητες, το ξερό "θα δούμε". Θα δούμε, θα δούμε, όλο το μέλλον μια τυχαία γραμμή από το μολύβι ενός νηπίου, το μπλε απέραντο, άγνωστο... Η ζωή ένας κύκλος που δεν κλείνει ποτέ, δεν θα συναντηθεί ποτέ, απλά συνεχίζει να μεγαλώνει με τον καιρό και ποτέ σου δεν ξέρεις τι θα σε βρει... Ποιο κρύο ρεύμα αγέρα θα προσπαθήσει να σε γκρεμίσει. Έχουν μάθει να ζουν και στην παγωνιά, περιμένοντας, ελπίζοντας, ακόμα και όταν πνίγονται στα δάκρυα... Προσμένουν, κάτι καλύτερο... Ίσως, λένε, το αύριο να 'ναι καλύτερο και το ταξίδι μου να συνεχίσει... Και όταν αυτό το απέραντο ταξίδι στις αποχρώσεις του μωβ, του πορφυρού κόκκινου και του γαλάζιου φτάσει στο τέλος του σκέφτονται:

"Τελικά ο κόσμος είναι όμορφος... Ομορφιά υπάρχει παντού μα και μάτια που δεν την βλέπουν..."

Μην ξεχνάς, μάτια που δεν την βλέπουν, μάτια που δεν την βλέπουν...

9 σχόλια:

κaterinaki είπε...

καλή μου είναι υπέροχα αυτά που γράφεις... νομιζω ταιριάζουμε εμείς οι δυο.. ^_^
να γράφεις πιο συχνά..εμένα μου κάνει καλό... ;)

Υ.Γ. "Ποιο κρύο ρεύμα αγέρα θα προσπαθήσει να σε γκρεμίσει. Έχουν μάθει να ζουν και στην παγωνιά, περιμένοντας, ελπίζοντας, ακόμα και όταν πνίγονται στα δάκρυα... Προσμένουν, κάτι καλύτερο... " μ'άρεσε πολύ αυτό το σημείο...

Sinner είπε...

Κατερίνα μου σε ευχαριστώ πολύ και πραγματικά με χαροποιεί που κάποιοι άνθρωποι τα διαβάζουν αυτά και τους αρέσουν κιόλας... Ναι και εγώ αυτό νομίζω, ταιριάζουμε. :)

Ευχαριστώ για όλα τα καλά σου λόγια και θα προσπαθήσω να γράφω πιο συχνά, πραγματικά κάνει καλό, απλώς συνήθως δεν βγάζω άκρη με τον ίδιο μου τον εαυτό...

Φιλιά. ^_^

.dEVILish είπε...

ta spase sister:D<3
kai emena to megalytero moy oneiro na peta3w einai<3
to xw oneireytei apeires fores:(

Marsy είπε...

Το πέταγμα είναι σύμβολο ελευθερίας. Τυχαίο; Δε νομίζω:Ρ
Βρες τη δύναμη και πέταξε , βρες την αγάπη, βρες αυτά που ζητάς από τη ζωή σου και ποτέ να μη φοβάσαι...Γιατί ο φόβος μας κρατάει πίσω.
Φιλάκια!

Sinner είπε...

Δάφνη μου, φαίνεται δεν είναι τυχαίο που είμαστε αδερφάκια. :Ρ

kisses:D

Sinner είπε...

Μάρσυ μου. αυτό προσπαθώ να κάνω αν και τελευταία πέφτω στους ωραίους άσπρους τοίχους και δεν ξέρω καν το γιατί. :/
Πάντως ευχαριστώ για την συμβουλή. :D

Μάκιαα:*

Marouli είπε...

Εχεις βραβειακι!!

Fleur είπε...

αχ...Anlin...και εμενα το ονειρο μου ηταν να μπορω να πεταξω :(
:P
Πολυ ομορφη αναρτηση :D

Sinner είπε...

Μαρουλάκι το είδα!! Σε ευχαριστώ πολύ πολύυυ! <3

Μαράκι το όνειρο παραμένει. Ευχαριστώ. :D