Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Βουλιάζοντας

Ειλικρινά βαρέθηκα, βαρέθηκα τις τόσες μαλακίες.
Αν δεν μπορείς να είσαι μαζί μου απλά μην το κάνεις, εντάξει; Βαρέθηκα να χαλάω εγώ την ψυχική μου ηρεμία μονίμως, βαρέθηκα να νιώθω ανασφαλής, να νιώθω πως είσαι σαν τον άνεμο που περνάει μέσα απ’ τα χέρια μου χωρίς να μπορώ να τον πιάσω… Βαρέθηκα να ‘μαι πεσμένη χωρίς λόγο και η ζωή να γλιστράει από δίπλα μου, να τρέχει μίλια μακριά και ‘γω να μην την κυνηγάω… βαρέθηκα. Βαρέθηκα όλα να είναι εναντίον μου και όλα δύσκολα. Πληρώνω για κάτι που δεν ξέρω καν τι είναι, γιατί..;
Δεν ξέρω πια τι να κάνω, πώς να σε κάνω να νιώθεις όμορφα. Δεν ξέρω καν αν εγώ νιώθω όμορφα, δεν ξέρω αν κουράστηκα. Πάντως οι μαλακίες με κούρασαν, αυτό είναι σίγουρο. Γιατί να κλείνομαι στον εαυτό μου, γιατί να λειτουργούμε με την τακτική των αντίποινων ο ένας στον άλλο; Γιατί να περνάνε έτσι αδιάφορα τα Σαββατοκύριακα, με τυπικές και αγέλαστες εξόδους, γιατί να συγκρατώ συνέχεια τον εαυτό μου και να μου λέω ‘όχι’ σε όλα; Να με χαιρετάνε οι ευκαιρίες και ‘γω να τις αποχαιρετάω… Να παραμελώ τις υποχρεώσεις μου, να ‘χω ξεχάσει πόσο δυνατά γελούσα πριν μερικά χρόνια. Όχι πως ευθύνεσαι εσύ γι αυτό, δεν σε κατηγορώ. Όλες οι καταστάσεις είναι σκατά και εγώ δεν κάνω τίποτα για να το αλλάξω αυτό. Αφήνω να παίρνουν άλλοι τα σκοινιά και να με κατευθύνουν όπου θέλουν, σαν μια ηλίθια μαριονέττα.

Από πότε έχω να νοιαστώ για τον εαυτό μου; Να κάτω κάτι που ευχαριστεί αποκλειστικά εμένα;

«Μην πιέσεις αυτούς. Μην πιέσεις τους άλλους. Μην τους πληγώσεις, πρόσεχε.»
Εμένα μια φορά ρε γαμώτο, δεν κοίταξα να μην με πληγώσω. Απλά να βολέψω τους άλλους, τους άλλους, τους άλλους…
«Αμοιβαίες υποχωρήσεις.»
Αμοιβαίες, ξέρεις τι σημαίνει αυτό. Δεν βλέπω κάποιον συμβιβασμό όμως. Εμένα βλέπω να καίγομαι μόνη μου, να με καταπνίγω. Πάλι.
Πρέπει να γίνω αυτή που ήμουν. Η χαρούμενη, η τρία πουλάκια κάθονταν, η καμένη.

Πνίγηκα.

7 σχόλια:

Daphne είπε...

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σε καταλαβαίνω... Κι εγώ έχω κουραστεί από τις "αμοιβαίες υποχωρήσεις"...

Art. είπε...

Το γεγονός ότι έχεις συνειδητοποιήσει το γεγονός, είναι το πρώτο βήμα στην προσπάθεια να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Δεν είναι ποτέ αργά να αλλάξεις. Κι αν δεν μπορείς δραματικά, δεν πειράζει. Σιγά σιγά. Λίγο λίγο.

Τα φιλιά μου.

υ.γ. Ερωτεύτηκα τον πίνακα.-

Fleur είπε...

ωωω,τι εχεις παθει Ανθουλα?:(
Ποιος σε πειραξε?:(

Ελα,προσπαθησε να φτιαξεις την κατασταση και ολα θα γινουν καλυτερα.:)
Αλλα κοιτα να προσπαθεις να κανεις και τον ευατο σου χαρουμενο,ετσι?:)
Ωστοσο σιγουρα υπαρχουν ατομα που προσπαθουν να κανουν πραγματα και για εσενα,σωστα?:)

Χαμογελα(οσο δυσκολο και αν ειναι),σου παει.:)

Φιλακια και μια μεγαλη αγκαλιτσα.:* :)

Ηλιάνα είπε...

Τουλάχιστον, με λίγη ή πολύ προσπάθεια (αναλόγως πως θα το λάβεις εσύ το μήνυμα), μπορείς να αρχίσεις να αλλάζεις και να γίνεσαι αυτό που θες.
Η "χαρούμενη", η "τρία πουλάκια κάθονταν", η "καμένη", ήσουν κάποτε, αλλά όχι τώρα. Προσπάθησε να κάνεις κάτι για την τώρα Ανθή και όχι να γυρίσεις απλά στα παλιά, σαν την μοναδική λύση. Μπορείς να φέρεις ακόμα περισσότερη χαρά στην ζωή σου και να της δώσεις πιο λαμπερά χρώματα από κάθε άλλη φορά και εκδοχή του εαυτού σου. Πέρα από εκείνο το "κάψιμο" και τα γέλια και τις χαρές.
Δεν χάθηκε, το φως το έχεις μέσα σου. Μόνο αν παραδεχτείς πως πέθανε, τότε θα εξαφανιστεί τελείως. Και ξέρεις ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ πραγματικά μαζί σου να συμβεί, γιατί δίνεις γύρω σου ενέργεια :)

Να είσαι εσύ καλά και κοίτα μετά τους άλλους. Το χρειάζεσαι, όμορφη =)

Unknown είπε...

Πρωτα μεσα σου πρεπει να βαλεις ενα τελος σ ολες αυτες τις υποχωρησεις..αν το παρεις πραγματικα αποφαση ολα θα ναι πιο ευκολα :)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Μη χαλας για κανεναν αν δεν αξιζει πραγματικα την ψυχικη σου ηρεμια.Κανε αυτο που πραγματικα νιωθεις και θελεις και οχι αυτο που θελουν οι αλλοι.Σημασια εχει να σε θελει καποιος για αυτο που εισαι και οχι γιαυτο που θα ηθελε να ησουν.
Υπομονη.
Εύχομαι σε όλους μας μια ευτυχισμενη και τυχερη εβδομάδα με τα λιγότερα προβλήματα

Escapist είπε...

Δυστυχώς με το σχόλιο αυτό που σου αφήνω, δεν πρόκειται να σε βοηθήσω.
Και ο λόγος είναι επειδή βρίσκομαι -αν όχι σε ίδια- σε παρόμοια κατάσταση.
Δεν ξέρω τι έχω πάθει. Έχω βαρεθεί τα πάντα, έχω κουραστεί.
Σε καταλαβαίνω. Ελπίζω να περάσει αυτό και σου εύχομαι να ξαναβρείς τον εαυτό σου. ^__^

Φιλιά. <3