Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Πότε φεύγουμε για Neverland??? :)



«Τα μικρά παιδιά δεν φτιάχνουν μύθους γιατί τα παιδιά ζουν απ’ ευθείας χωρίς διερμηνείς και μεσάζοντες. Η πραγματικότητα των παιδιών είναι τα παραμύθια μας και η παραμυθία μας για το χαμένο παράδεισο στην εξορία μας. Τα παιδιά από μόνα τους ξέρουν. Μπορούν ν’ αποκρυπτογραφούν τα μαγικά σημάδια του κόσμου γιατί την έχουν την καθαρή όραση που συλλαμβάνει τα άφαντα, ενώ εμείς τη χάσαμε με τα χρόνια και με τις γνώσεις. Τα παιδιά είναι σοβαρότερα και συνεπέστερα απ’ τους μεγάλους γι’ αυτό κι εγώ στο παλιό ζαρωμένο παιδί που απέμεινε μέσα μου προστρέχω όταν είναι να αισθανθώ τα πιο σπουδαία. Ένα παιδί από παλιά κι από βαθιά βγαίνει κι αποφασίζει στις εσχατιές της ζωής μας. Υπάρχει ένα παιδί μέσα μου που ξέμεινε, δεν την ξεχνά την ποίηση των πραγμάτων που χρόνια πριν αντίκρυσε και ζει με την αόριστη νοσταλγία της ανικανοποίητο πια και λυπημένο. Γιατί τίποτα δεν συγκρίνεται με την ποίηση των πράγματων στην παιδική ματιά, όλα είναι κατώτερά της από δω κι ύστερα.»
(Μαντέψτε. Μάρω Βαμβουνάκηηη/Απόσπασμα από το "Η μοναξιά είναι από χώμα"! <3 )

Πόσες φορές δεν παίξαμε με τον διακόπτη μεγάλος/μικρός άραγε;
Εκεί που μας συμφέρει είμαστε μικροί κι αλλού ξαφνικά μεγαλώνουμε...
Γίνεται να ξαναγυρίσω σε όλη αυτή την παιδική αθωότητα; Μερικές φορές θα ήθελα να μην καταλαβαίνω τίποτα ή απλά να κλείσω επιδεικτικά τα αυτιά μου σαν τα μικρά παιδάκια και να τραγουδήσω "νανανανααα στρουμφοτραγουδωωώ"! :Ρ
Ναι, το λένε ΚΑΙ ανωριμότητα ή παλιμπαιδισμό αυτό, το ξέρω... x_x

Απλά θυμάμαι που μικρή το μολύβι μου ήταν το μαγικό ραβδί μου και τίποτα δεν με σταματούσε με αυτό... Η ξυλομπογιά το ουράνιο τόξο!
Μεταξύ μας, μερικές φορές ακόμα κάνω κάτι τέτοια, όσο χαζό κι αν ακούγεται. :Ρ
Αλλά τα μαγικά δεν πιάνουν το ίδιο όπως τότε...

Φοβάμαι πως αν μεγαλώσω πολύ, θα ωριμάσω σαν τα φρούτα στα δέντρα και θα πέσω! :|
Οκ, μαζεύτε με γιατί θα πω και άλλες βλακείες.

Καληνύχτεεες από την Ανθή-που-με αυτα που γράφει-θα-σας-πέσουν-τα-μαλλιά. :Ρ

ΥΓ:Πάντως το ταξιδάκι στην Neverland θα το κάνω! Κανείς που να προσφέρει την παιδική του μαγεία για να κάνουμε τελετή έκκλησης στον Πήτερ Παν;;; :)

10 σχόλια:

Creep είπε...

Πέρασα μονάχα για να πω καληνύχτα.
Keep dreaming. ;)

Sinner είπε...

Thanks για την ώρα σουυ :)
Ουυ, απο ονειρα μην ανησυχεις , εκει τα παμε καλα :Ρ
bibi:D

Fleur είπε...

Θα ερθω και εγω στην Neverland :D.
Παντως συμφωνω μαζι σου :P.
Μια φορα,οταν ημουν μικρη,πηγα στην μαμα μου κλαμενη και της ειπα οτι δεν θελω να μεγαλωσω :P xaxa.

Παντως δικιο δεν εχουμε?:P

Οι μεγαλοι δεν ειναι τοσο χαρουμενοι,με παραμυθενια ονειρα και καψιματα :P.Αδικο εχω?:P

Sinner είπε...

Χαχα Μαράκι δεν μπορεί, με σένα κάτι θα γίνει αν ενώσουμε τις παιδικές μας δυνάμεις!!! :Ρ
Μα είναι τόσο τέλεια εκεί! Μαγεία! <3
Όντως, μεγαλώνοντας όλο κι από κάτι χάνουμε...

Dream Girl είπε...

Πάμε Neverland όποτε θες. <3

Μη μεγαλώσεις... Καλύτερα είναι έτσι. :Ρ

Τα λέμε. ^__^

Poisonous είπε...

Neverland! <3
Είναι ωραίο να είσαι παιδί...
Μην δίνεις σημασία στην ηλικία και στα χρόνια. Στο χέρι σου είναι να μην χάσεις την μαγεία. Βαλ'το απλά ως στόχο! :D

Παλιμπαιδισμός για πάντα!! :D
Μην τον αφήσεις ποτέ, για να μην σε αφήσει και εκείνος.

Φιλιά πολλά! :D

Sinner είπε...

Πρέπει να κλείσουμε θέσεις γιατί πολλοί το θέλησαν, λίγοι το καταφέρανε!! :ΡΡ
μακιααα!

Sinner είπε...

ειρήνη έχεις δίκιο. Απο μένα εξαρτάται κατα πόσο μαγεία θα κρατήσω μέσα μου τελικά.

Απλά μερικές φορές..μερικά ποσά είναι αδύνατον να τα κρατήσεις, σου τα κλέβουν:/

Φιλιά!

Χριστίνα είπε...

Πόσο μου λείπει αυτή η αθωότητα..πόσο;
Την ξαναθυμήθηκα όμως..Με τα παιδάκια μου στην κατασκήνωση <3
Και κατάλαβα..Ο μόνος τρόπος να μην ξεχάσω ποτέ αυτή την μαγεία είναι να γίνω δασκάλα..Να συναναστρέφομαι με παιδιά..
Ανθέ μου,όσο πιστεύουμε στην μαγεία αυτή δεν χάνεται.Το μόνο που χρειάζεται ειναι ΠΙΣΤΗ.Αυτό δεν έλεγε και το παιδί που δεν μεγαλώνει ποτέ;

Ουράνια φιλιά!

Sinner είπε...

Ουσιαστικά είναι όλα στο χέρι μας!
Φιλιά ουράνιο Τόξο!